Onze experten volgen de economie en de financiële markten op de voet.

Macro-economie en markten: onze verwachtingen voor het najaar

Hans Bevers - Chief Economist
Het zomerreces zit erop. De Belgische economie veert op. Maar de coronapandemie is nog niet voorbij, een vierde golf schuilt om de hoek. Tijd om met Chief Economist Hans Bevers een korte balans op te maken van de wereldeconomie en de implicaties voor de beleggingsportefeuilles.
De wereldeconomie zit al enkele maanden stevig in de lift. Zowel de gezinsconsumptie, de bedrijfsinvesteringen, de vertrouwensindicatoren en de bedrijfswinsten evolueerden sterk positief. Er zijn wel wat verschillen. Vele groeilanden hinken achterop omwille van een lagere vaccinatiegraad. En in China zien we nu duidelijke tekenen van vertraging. Ook in de VS schakelt het economisch herstel een tandje lager. De recente opstoot in besmettingen is daar niet vreemd aan.

Spectaculair herstel mindert vaart

Inderdaad, de coronacrisis is nog niet voorbij. Maar voorlopig wijst alles erop dat het herstel zich zal doorzetten in het najaar en ook volgend jaar. Belangrijke kanttekening is wel dat de spectaculaire groeicijfers en indicatoren logischerwijze zullen plaatsmaken voor meer bescheiden economische data. Dat is nu eenmaal eigen aan het (exogene) karakter van deze crisis. Hoe het economische plaatje nadien verder structureel evolueert is voorwerp van grotere onzekerheid. Naarmate de tijd vordert zal allicht opnieuw worden aangeknoopt met een situatie van volledige werkgelegenheid. De belangrijkste vraag is ongetwijfeld of en in welke mate de productiviteitsgroei in de jaren twintig kan opveren in vergelijking met de magere niveaus van het voorbije decennium. Er zijn redenen om hierover (gematigd) positief te zijn. Denk aan het groeiende besef over de noodzaak van overheidsinvesteringen. Daarnaast bracht de pandemie een versnelling teweeg op het vlak van digitalisering.

Intussen nam de Chinese overheid diverse maatregelen om de groeiende marktmacht van grote ondernemingen te beteugelen, met name in de technologiesector. Macro-economisch gezien houdt die aanpak steek (tenminste als de innovatiekracht niet wordt beknot). Te weinig concurrentie komt met vele ongewenste bijwerkingen zoals hogere prijzen, minder investeringen, minder werkgelegenheid, minder loongroei, meer ongelijkheid en meer polarisering. Tussen haakjes, er zijn aanwijzingen dat er ook in Europa en Amerika een toenemende aandacht is voor deze problematiek. De inspanningen van Beijing in de strijd tegen ongelijkheid zijn nog niet voorbij. Het regime wil de kosten voor zorg, gezondheid en huisvesting onder controle houden en vermijden dat de socio-economische verschillen in het land (nog) verder oplopen.

Quid inflatie en beleid Fed?

Een ander belangrijk en terugkerend gespreksonderwerp is de sterk gestegen inflatie. In België intussen al tot 2,7 procent, in Europa boven de 3 procent. Dat komt in zeer belangrijke mate door de opgelopen energieprijzen en de verstoringen in de voorraadketens. Die laatste factor kan nog wel even aanhouden maar binnen een redelijke termijn zouden marktkrachten hierop een antwoord moeten hebben. Veruit de belangrijkste vraag is in hoeverre de inflatie structureel hoger zal uitkomen eens de tijdelijke factoren wegebben. Met de (expliciete) wens van centrale banken om te mikken op hogere inflatie (althans tot op zekere hoogte), het ondersteunende budgettaire beleid, de verminderde kracht van globalisering en het vooruitzicht van krappe(re) arbeidsmarkten zou dat wel kunnen. Dit zou, zolang de inflatieverwachtingen van gezinnen en bedrijven niet in een zelfvoedende opwaartse spiraal terechtkomen, een welgekomen evolutie zijn na een decennium van (oncomfortabel) lage inflatie.

Eind vorige week was er nog het befaamde symposium in Jackson Hole met Fed-voorzitter Jerome Powell. Die liet verstaan dat de Fed de obligatie-aankopen zal terugschroeven vanaf eind 2021. Wat de timing van de eerste renteverhoging betreft, daar benadrukte Powell opnieuw het belang van een breed en inclusief arbeidsmarktherstel. Op dit vlak is nog een weg af te leggen. Zoals de zaken nu voorstaan, lijkt het aannemelijk om twee renteverhogingen te verwachten tegen eind 2023. Los daarvan blijft het klimaat van structureel lage rente normaal gezien van kracht.
Macro-economie en markten: onze verwachtingen voor het najaar

Inzetten op diversificatie in portefeuilles

Voor de beleggingsportefeuilles blijft Degroof Petercam relatief positief over het rendement van aandelen op langere termijn. Dat betekent evenwel niet dat we vandaag maximaal inzetten op aandelen. De wereld blijft immers fundamenteel onzeker. Binnen de aandelenportefeuille leggen we nu de klemtoon op Amerika en Europa. En qua stijl, in lijn met het economische herstel, krijgen de meer cyclische aandelen en kleinere bedrijven actueel een (lichte) voorkeur. Tegelijkertijd blijft diversificatie aangewezen, en daarvoor kijken we naar obligaties (met een eerder korte duratie) en zogenaamde ‘safe haven’-munten zoals de Zwitserse frank, de Japanse yen en de Amerikaanse dollar.
Deel het artikel
Meer over:
Gereglementeerd door de Belgische Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA) en de Nationale Bank van België | Alle rechten voorbehouden 2024, Degroof Petercam